Metodę DIR- Model Floortime stworzył Stanley Greenspan- profesor psychiatrii i pediatrii klinicznej na Uniwersytecie George’a Washingtona (USA). Skrót DIR oznacza The Developmental, Individual Difference, Relationship-based Model czyli Model Rozwojowy uwzględniający Indywidualne Różnice. Metoda DIR należy do metod opartych na rozwoju i relacji. Metoda bazuje na wiedzy o wczesnym rozwoju dzieci. Podczas terapii dzieci z autyzmem nabywają stopniowo umiejętności, które są naturalne na drodze rozwoju społeczno-komunikacyjnego a które zostały pominięte lub opanowane tylko częściowo. Przed rozpoczęciem terapii analizuje się kolejne etapy rozwoju dziecka, w celu wyłapania tych etapów, które zostały pominięte z różnych względów, lub których dziecko nie osiągnęło ze względu na głębokość zaburzenia. Następnie podejmowane są działania terapeutyczne mające na celu uzupełnienie tych etapów w rozwoju oraz na uzupełnieniu tych , które przebiegły nieprawidłowo. W tym celu stosowana jest m. in. główna metoda w modelu DIR jaką jest metoda Floortime ( stąd częsta nazwa metody- DIR/Floortime).
Floortime = floor – podłoga, time – czas, tłumaczone jako czas podłogowy/czas na podłodze.
Główne oddziaływania oparte są o działania ruchowe związane z rozwojem ruchowym.
Według prof. Greenspana nadrzędnym celem terapii dla osoby z autyzmem nie jest zmiana zachowań, ale ukształtowanie samodzielności, zbudowanie umiejętności budowania serdecznych i sprawiających przyjemność relacji z innymi ludźmi, celowego i znaczącego komunikowania się, oraz logicznego i kreatywnego myślenia. Model DIR oparty jest o schemat drzewa. Wychodząc z założenia, iż dzieci z autyzmem mają trudności z kontaktem i obcowaniem z drugą osobą, nie uczą się w sposób naturalny pewnych umiejętności związanych z komunikacją, funkcjonowaniem społecznym. Stąd też wymagają takich oddziaływań terapeutycznych, które będą odzwierciedleniem naturalnych etapów rozwoju. Tak więc schemat drzewa obrazuje, że pracę nad rozwojem rozpoczyna się od podstaw, czyli od korzeni. Umiejętności zaprezentowane, jako pień i konary są następstwem dobrego opanowania podstaw. Drzewo może rosnąć dzięki podlewaniu , tak jak dziecko rozwija się poprzez ciepło i relacje. Głównym elementem podejścia jest balansowanie pomiędzy inicjatywą dziecka a stawianiem mu wymagań.